About Me
Blog Archive
-
▼
2012
(64)
-
▼
Januar
(64)
- حسین رونقی شجاعانه مصاحبه تلویزیونی را رد كرد و مج...
- نامه کمیته بین المللی درجستجوی عدالت به وزیرخارجه ...
- فراخوان به شروع بيدرنگ بررسی استاتوی پناهندگی ساکن...
- علی اخوان، فعال کارگری، شبانه بازداشت شد
- حسین رونقی از بیمارستان به زندان بازگردانده شد
- مریم رجوی خواستار اعمال فوری تحریمهای همه جانبه عل...
- تحریم نفت ایران توسط نمایندگان اتحادیه اروپا به تص...
- سخنرانی خانم رجوی در کنفرانس بين المللی در پاريس...
- حسین رونقی ملکی برای سومین بار تحت عمل قرار گرفت
- نامه ساکنان اشرف به نماينده ويژه ملل متحد- ۱۵ژانوي...
- هشدار کمیته بین المللی در جستجوی عدالت،به ملل متحد...
- سازمان عفو بین الملل خواستار توقف اجرای حکم اعدام ...
- نامه پروفسور ریچادر رابرتس برنده جایزه نوبل پزشکی ...
- هشدار نسبت به اعدام خانواده های زندانی اشرفیان و ف...
- اتحادیه اروپا-اقدامات خارجی، آیندهیی برای ساکنان ...
- افشاگر جنایات کهریزک: بر اثر ضربوشتم در بيهوشي ب...
- مالکی توافق دولت عراق با سازمان ملل دربارة اشرف را...
- ناظر اتحادیه عرب: حکومت سوریه جنایت جنگی می کند
- نامه نايب رئيس پارلمان اروپا به دبيرکل ملل متحد بر...
- دو ماه در سلول انفرادی / محروم ازحتي تماس تلفني
- آخرین خبر از وضعیت نابسامان رضا شهابی
- با عزمی راسخ تر از همیشه خواهان سرنگونی کلیت رژیم ...
- عفو بینالملل نگران اعدام احتمالی سکینه آشتیانی است
- کنفرانس پاریس تضمین حفاظت بین المللی برای ساکنین اشرف
- واشنگتن پست: بزرگترین شکست رئیس جمهور اوباما تعامل...
- دادگاه عبدالفتاح سلطانی وکیل حقوق بشری برگزار شد
- به ابراهیم مددی، فعال کارگری مرخصي داده نشد
- جواد لاری، از بازاریان زندانی به اعدام محکوم شد
- ممانعت از عمل جراحی زندانی سیاسی ماشاءالله حائری
- حسین رونقی در اعتراض به نداشتن مرخصی استعلاجی به ب...
- موج تازه شعارنویسی بر اسکناس : شرکت در انتخابات خی...
- صدور حکم اعدام برای وحید اصغری
- فراخوان رئیس هیات رابطه با عراق در پارلمان اروپا ب...
- هشدار مقاومت ایران به تلاشهای رژیم ایران برای به ش...
- کمیته بین المللی حقوقدانان: دولت عراق به فریبکاری ...
- اتحادیه اروپا اعدام ها در ایران را محکوم کرد
- برافراشتن شعار «خامنه ای سرنگون، چه اشرف چه ايران»...
- تحت فشار قرار دادن زندانی سیاسی مریم اکبری در زندا...
- محکومیت مجدد رضا جوشن به ۱۶ ماه حبس
- ادامه بازداشت زندانی سیاسی هادی عابدی علیرغم گذشت ...
- زندان كارون اهواز يا كارتل مواد مخدر؟!
- استقبال آمریکا از تصمیم اروپا برای ممنوعیت خرید نف...
- گسترش سرکوب افسار گسيخته برای کنترل کاربران اينترنت
- ممنوع الملاقات شدن محمد ابراهیمی، زندانی سیاسی بند...
- بازداشت ۶۰ تن از شهروندان کُرد در ارومیه
- بیست و دو زنداني كه شنبه به انفرادي منتقل شده بودن...
- سخنگوی کاخ سفید: تحریمها بر رژیم ایران تاثیر گذاشت...
- یزدان حاج حمزه-کدام یک قابل اجراست، بستن تنگه هرمز...
- نامه رضا شهابی در اعتراض به وضعیت قضایی و درمانی اش
- بازداشت برادر فرهاد وکیلی در سنندج
- وخامت حال زنداني اعتصابي و بي خبري از بازداشتيان
- فاطمه الوندی، مادر مهدی محمودیان یکی از زندانیان س...
- قیمت هر دلار به مرز ۱۸۰۰ تومان رسید
- اتحادیه اروپا تحریم ایران را پیگیری میکند
- هفده زنداني به انفرادي منتقل شدند/ علت: اجراي اعدام!
- اعتصاب طولانی مدت کارگران مخابرات آبادان
- بیخبری از سرنوشت ابوالفضل عابدینی و شاهین زینعلی
- دكتر ملكي: كساني كه از كلمه «تحريم» براي انتخابات ...
- دست سپاه رو مي شود/ خاتم الانبياء با شركت هايي قرا...
- استقبال از تشدید تحریمها علیه رژیم ایران بهویژه ع...
- وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا- درباره و ضعیت در ...
- دو گروه بزرگ اپوزیسیون سوریه، سندی را در شهر قاهره...
- اوباما قانون تحریم بانک مرکزی ایران را امضا کرد
- تحویل سال ۲۰۱۲
-
▼
Januar
(64)
Powered by Blogger.
آیا صدای صبا را می شنوید؟
نامه رضا هفت برادران پدر مجاهد شهید صبا هفت برادران
- من رضا، پدر صبا هستم، دلم می خواهد این نامه را همه ارگان ها و افرادی که دست اندرکار حقوق بشر هستند بخوانند، و بگویند سهم صبا از حقوق بشر، یا حقوق انسان کجاست؟ روز شنبه بیستم فروردین سال ۱۳۹۰، حدود ساعت پنج و نیم بامداد، در حالی که، در بیمارستانی که دو سرباز مثل یک زندانی مواظب من بودند، به دنبال درخواست اهدای خون از این و آن بودم، تا زندگی صبا را نجات دهم، سرباز سوم رسید و گفت دخترت مرد!
ادامه...
Follower
هشدار کمیته بین المللی در جستجوی عدالت،به ملل متحد درباره زندان سازی در لیبرتی از سوی دولت عراق
اطلاعیه کمیته بین المللی در جستجوی عدالت متشکل از ۴۰۰۰ پارلمانتر در اروپا و آمریکا به ریاست دکتر آلخو ویدال کوادراس نایب رئیس پارلمان اروپا
محکومیت نقض تعهدات وکارشکنیهای دولت عراق در راه حل صلح آمیز برای اشرف
هشدار به ملل متحد درباره زندان سازی در لیبرتی از سوی دولت عراق
بدون تضمینهای حداقل لیبرتی یک زندان است که نه ساکنان اشرف آن را می پذیرند و نه ما در مقابل آن سکوت خواهیم کرد
کمیته بین المللی در جستجوی عدالت که بیش از۴۰۰۰ پارلمانتر در اروپا و آمریکارا دربرمی گیرد، نگرانی عمیق خود را از گزارشهای مربوط به زندان سازی دولت عراق در کمپ لیبرتی ابراز میدارد و از کمیسر عالی امور پناهندگان و نماینده ویژه دبیرکل در عراق میخواهد با موضعگیری صریح و قاطع خود اجازه ندهند که رژیم ایران تحت نام ملل متحد، یا با تایید ضمنی آن، به سرکوب اپوزیسیون خود مبادرت کند.
بر اساس گزارشهای موثق، سطح اختصاص یافته به ساکنان اشرف در کمپ لیبرتی، برخلاف قولهای اولیه، حدود نیم کیلومتر مربع است، دور تا دور این قسمت یک دیوار بتنی بلند کشیده شده و دولت عراق در انتقال خودروها و اموال منقول ساکنان کارشکنی میکند.
همه چیز حاکی از اینست که دولت عراق میخواهد لیبرتی را به زندان تبدیل کند و با تشدید فشار، به خیال خودش آنها را در مقابل فاشیسم دینی حاکم بر ایران وادار به تسلیم سازد.
بعضا مقامات ملل متحد به کمپ لیبرتی عنوان«کمپ موقت» میدهند تا شرایط مطلقا غیر قابل قبول آن را توجیه کنند. این عنوان مطلقا بی ربط است،چرا که کمپ ترانزیت متعلق به شرایطی است که چند روز یا چند هفته به طول می انجامد.
علاوه بر این ساکنان اشرف پناهجویانی نیستند که به تازگی از کشور مادری شان گریخته اند. آنها ۲۶ سال است در اشرف زندگی میکنند، بطور متوسط هر یک صدها هزار دلار سرمایه منقول و غیر منقول دارند. از سوی دیگر بدلیل رفتار سرکوبگرانه دولت عراق آنها هیچ امکانی برای خروج از اشرف و یا بعدا لیبرتی ندارند. آنها حق رفتن به خیابان، سینما، زیارت اماکن مذهبی و حتی خرید را ندارند. همین محدودیتها بخودی خود تعریف زندان است.
آنها مانند هر مجتمع دیگری نیاز به محل اجتماعات، سالن و زمین ورزش، کتابخانه، مسجد، پارک و سایر امکاناتی دارند که هم اکنون در اشرف در اختیار دارند. اشرف ۳۶ کیلومتر مربع است، محوطه ای که در لیبرتی به ساکنان اشرف اختصاص می یابد باید دست کم۲۵ درصد مساحت اشرف باشد تا ساکنان بتوانند حداقلهای مورد نیاز خود را در آن ایجاد کنند. در فقدان این امکانات آنها به زندانی با شرایط بسیار سخت منتقل میشوند. در این صورت، این قطعا یک جابجایی اجباری است و کمیساریای عالی پناهندگان و یونامی و ملل متحد باید از آن فاصله بگیرد.
ما در سطح بین المللی تلاش زیادی برای استقرار ساکنان اشرف درکشورهای ثالث انجام داده و میدهیم، این تلاشها با مانع عدم تایید کمیساریا مواجه است. این در حالیست که از ۵ ماه پیش ساکنان اشرف درخواستهای انفرادی خود را برای پناهندگی به کمیسر عالی پناهندگان تحویل داده اند، اما اعمال فشارهای غیر قانونی و سرکوبگرانه دولت عراق مانع شروع پروسه بازتایید پناهندگی آنها شده است. ما قویا توصیه میکنیم از همین حالا پروسه بازتایید پناهندگی ساکنان توسط کمیساریا شروع شود.
انفجار جنایتکارانه ۱۴ ژانویه در بصره توسط یک تروریست انتحاری با لباس پلیس، یک هشدار مجدد است که حضور پلیس در داخل سیاج ساکنان اشرف بسیار خطرناک است و ملل متحد و دولت آمریکا باید از آن جلوگیری کنند. در همه انفجارهای اخیر در عراق، نیروهای نظامی و امنیتی و پلیس دست داشته اند. در حالیکه پلیس عراق همه ورود و خروجها را کنترل میکند، هر گونه اصرار به حضور در داخل سیاج ساکنان از نیات شوم دولت عراق خبر میدهد. بخصوص که اظهارات اخیر مالکی به رسانه های رژیم ایران قصد او را برای بحران سازی وجنایت بر ملا میکند و نشان میدهد به او نمیشود اعتماد کرد.
کمیته بین المللی درجستجوی عدالت، با توجه به حقایق فوق الذکر از کمیساریای عالی پناهندگان و هیأت همیاری ملل متحد درعراق میخواهد از تایید کمپ لیبرتی و صدور تأییدیه برای آن، قبل از اینکه حداقلهای فوق الذکر تضمین شود، خوداری کنند.
مساحت کافی، عدم حضور پلیس در داخل کمپ، آزادی انتقال اموال منقول و خودروها و تضمین رسمی دولت عراق به عدم دستگیری و اذیت و آزار ساکنان از زمان حرکت از اشرف تا اقامت در لیبرتی تا خروج از عراق، حداقلهایی است که بدون آنها لیبرتی یک زندان است که نه ساکنان اشرف آنرا می پذیرند و نه ما در مقابل آن سکوت خواهیم کرد.
بر اساس گزارشهای موثق، سطح اختصاص یافته به ساکنان اشرف در کمپ لیبرتی، برخلاف قولهای اولیه، حدود نیم کیلومتر مربع است، دور تا دور این قسمت یک دیوار بتنی بلند کشیده شده و دولت عراق در انتقال خودروها و اموال منقول ساکنان کارشکنی میکند.
همه چیز حاکی از اینست که دولت عراق میخواهد لیبرتی را به زندان تبدیل کند و با تشدید فشار، به خیال خودش آنها را در مقابل فاشیسم دینی حاکم بر ایران وادار به تسلیم سازد.
بعضا مقامات ملل متحد به کمپ لیبرتی عنوان«کمپ موقت» میدهند تا شرایط مطلقا غیر قابل قبول آن را توجیه کنند. این عنوان مطلقا بی ربط است،چرا که کمپ ترانزیت متعلق به شرایطی است که چند روز یا چند هفته به طول می انجامد.
علاوه بر این ساکنان اشرف پناهجویانی نیستند که به تازگی از کشور مادری شان گریخته اند. آنها ۲۶ سال است در اشرف زندگی میکنند، بطور متوسط هر یک صدها هزار دلار سرمایه منقول و غیر منقول دارند. از سوی دیگر بدلیل رفتار سرکوبگرانه دولت عراق آنها هیچ امکانی برای خروج از اشرف و یا بعدا لیبرتی ندارند. آنها حق رفتن به خیابان، سینما، زیارت اماکن مذهبی و حتی خرید را ندارند. همین محدودیتها بخودی خود تعریف زندان است.
آنها مانند هر مجتمع دیگری نیاز به محل اجتماعات، سالن و زمین ورزش، کتابخانه، مسجد، پارک و سایر امکاناتی دارند که هم اکنون در اشرف در اختیار دارند. اشرف ۳۶ کیلومتر مربع است، محوطه ای که در لیبرتی به ساکنان اشرف اختصاص می یابد باید دست کم۲۵ درصد مساحت اشرف باشد تا ساکنان بتوانند حداقلهای مورد نیاز خود را در آن ایجاد کنند. در فقدان این امکانات آنها به زندانی با شرایط بسیار سخت منتقل میشوند. در این صورت، این قطعا یک جابجایی اجباری است و کمیساریای عالی پناهندگان و یونامی و ملل متحد باید از آن فاصله بگیرد.
ما در سطح بین المللی تلاش زیادی برای استقرار ساکنان اشرف درکشورهای ثالث انجام داده و میدهیم، این تلاشها با مانع عدم تایید کمیساریا مواجه است. این در حالیست که از ۵ ماه پیش ساکنان اشرف درخواستهای انفرادی خود را برای پناهندگی به کمیسر عالی پناهندگان تحویل داده اند، اما اعمال فشارهای غیر قانونی و سرکوبگرانه دولت عراق مانع شروع پروسه بازتایید پناهندگی آنها شده است. ما قویا توصیه میکنیم از همین حالا پروسه بازتایید پناهندگی ساکنان توسط کمیساریا شروع شود.
انفجار جنایتکارانه ۱۴ ژانویه در بصره توسط یک تروریست انتحاری با لباس پلیس، یک هشدار مجدد است که حضور پلیس در داخل سیاج ساکنان اشرف بسیار خطرناک است و ملل متحد و دولت آمریکا باید از آن جلوگیری کنند. در همه انفجارهای اخیر در عراق، نیروهای نظامی و امنیتی و پلیس دست داشته اند. در حالیکه پلیس عراق همه ورود و خروجها را کنترل میکند، هر گونه اصرار به حضور در داخل سیاج ساکنان از نیات شوم دولت عراق خبر میدهد. بخصوص که اظهارات اخیر مالکی به رسانه های رژیم ایران قصد او را برای بحران سازی وجنایت بر ملا میکند و نشان میدهد به او نمیشود اعتماد کرد.
کمیته بین المللی درجستجوی عدالت، با توجه به حقایق فوق الذکر از کمیساریای عالی پناهندگان و هیأت همیاری ملل متحد درعراق میخواهد از تایید کمپ لیبرتی و صدور تأییدیه برای آن، قبل از اینکه حداقلهای فوق الذکر تضمین شود، خوداری کنند.
مساحت کافی، عدم حضور پلیس در داخل کمپ، آزادی انتقال اموال منقول و خودروها و تضمین رسمی دولت عراق به عدم دستگیری و اذیت و آزار ساکنان از زمان حرکت از اشرف تا اقامت در لیبرتی تا خروج از عراق، حداقلهایی است که بدون آنها لیبرتی یک زندان است که نه ساکنان اشرف آنرا می پذیرند و نه ما در مقابل آن سکوت خواهیم کرد.
آلخو ویدال کوادراس
نایب رییس پارلمان اروپا
رییس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت
نایب رییس پارلمان اروپا
رییس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت