مقاله نیویورک تایمز۲۴آبان، ضمن تاکید بر معتبر بودن گزارش مدیرکل آژانس، می نویسد چهار عنصر کلیدی در رابطه با ایران وجود دارند:
اول اینکه رژیم ایران به دنبال تامین انرژی اتمی برای مصرف برق نیست بلکه به دنبال دستیابی به توانایی تسلیحات اتمی است.
دوم برنامه اتمی حتی اگر به جایی هم نرسد، چسب این رژیم شکننده است.
سوم رژیم ایران با قیام ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) به لرزه درآمد، جمعیت جوان ایران در مواجهه با یک رژیم فرسوده و عقب مانده، بیقرار و نا آرام است، وضعیت ارز خارجی طوری است که نرخ دلار را بسیار بالاتر از نرخ رسمی کشور قرار داده است، قیمت ها سرسام آور روبه افزایش هستند، اختلاس بزرگ مالی در بانکهای آن، بر فسادی که در این رژیم حکمفرما است، مُهر تایید می زند. تنشها نیز بین خامنه ای و احمدی نژاد، بدخیم و خطرناک هستند.
چهارم: بازنده بزرگ بهار عرب، رژیم ایران بوده است زیرا قیامها برای دستیابی به حکومتهای مسئول و پاسخگو هستند، دولتهایی که مردم را نمایندگی کنند، رژیم ایران، دقیقا آزادی را به کسانی که خالق انقلاب بودند قول داد و بعد آنرا انکار و از آنها دریغ کرد. بنابراین هیچکس از الگوی رژیم ایران الهام نمیگیرد.