به گزارش کلمه، مسوولان زندان اوین باز هم به بهانه همزمانی عید سعید قربان با روز ملاقات زندانیان سیاسی و تعطیلی رسمی این روز، همه زندانیان سیاسی را از ملاقات هفتگی با خانواده‌‌هایشان محروم کردند. زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین دوشنبه هر هفته برای بیست دقیقه و آن هم به صورت کابینی با خانواده‌شان ملاقات می‌کنند.
مسوولان زندان اوین هر بار به بهانه تعطیلات رسمی کشور، زندانیان را از دیدار با خانواده‌شان محروم می‌کنند. این در حالی است که طبق قانون، مسوولان زندان حق ندارند به هیچ بهانه‌ای زندانیان را از ملاقات محروم کنند. در آیین نامه سازمان زندان‌ها نیز قید شده است که زندانی باید در هر شرایطی از حق ملاقات بهره‌مند باشد.

حتی در دوران نظام ستمشاهی، زندانیان سیاسی نه تنها در اعیاد مذهبی و ملی از حق ملاقات هفتگی خود محروم نمی‌شدند، بلکه در اینگونه مناسبت‌ها ملاقات فوق العاده نیز دریافت می‌کردند، و به عنوان مثال اعضای دور‌تر خانواده نیز اجازه ملاقات آن هم به صورت حضوری پیدا می‌کردند. این موضوع در خاطرات و نوشته‌های منتشر شدهٔ تعدادی از زندانیان سیاسی آن زمان به ثبت رسیده است. این اما مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی نه تنها در ایام خاص مذهبی و روزهای تعطیل، ملاقات ویژه‌ای برای زندانیان در نظر نمی‌گیرند، که زندانیان را از حقوق عادی خود هم محروم می‌کنند.

خانواده‌های زندانیان سیاسی بار‌ها به این وضعیت ناعادلانه اعتراض کرده‌اند، اما مسوولان قضایی و به خصوص دادستان تهران تاکنون به این اعتراض‌ها هیچ توجهی نشان نداده‌اند. از آنجایی که تلفن‌های بند ۳۵۰ زندان اوین هم قطع است، زندانیان با این روند برای دو هفته کامل از خانواده‌شان بی‌خبر هستند.

این مدت زمان طولانی بی‌خبری، زندانی و خانواده را دچار مشکلات روحی می‌کند و به نوعی شکنجه روحی برای هر دو طرف تبدیل می‌شود، اما تاکنون مسوولان به این موضوع توجهی نشان نداده‌اند. این موضوع درباره زندانیانی که فرزندان کوچک دارند، بسیار سخت‌تر هم هست و زندانی و خانواده را تحت فشار بیشتری قرار می‌دهد.

برخی از خانواده زندانیان سیاسی می‌پرسند: آیا بیمارستان‌ها در روزهای تعطیل، ملاقات بیماران با خانواده‌هایشان را لغو می‌کنند که مسوولان زندان به خود اجازه می‌دهند هرگونه که مایل‌اند با زندانی سیاسی و خانواده‌اش رفتار کنند؟ آن‌ها تاکید می‌کنند که حق ملاقات بیست دقیقه‌ای خانواده‌ها با زندانیشان همواره به بهانه‌های گوناگون از زندانی و خانواده‌اش گرفته می‌شود، بدون اینکه هیچ توضیح قانع کننده‌ای درباره آن داده شود.‌‌ همان گونه که حق تماسهای تلفنی زندانیان سیاسی و ملاقات حضوری آنان نیز به صورت غیر قانونی از آن‌ها گرفته می‌شود و مسوولان در این باره هیچ توضیحی نمی‌دهند.

جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، بار‌ها به بهانه‌های مختلف، زندانیان را از ملاقات حضوری با خانواده‌شان محروم کرده است؛ چرا که اجازه ملاقات حضوری خانواده با زندانی را منوط به دستور کتبی خود ساخته است. وی اخیرا با رفتن به سفر حج و تغییر ندادن دستور قبلی خود، یکباره همه زندانیان سیاسی را برای مدتی طولانی از ملاقات با خانواده‌شان محروم کرد، و مسوولان دادستانی هم به خانواده‌ها اعلام می‌کردند که دادستان تهران در سفر است و نمی‌تواند نامه‌های ملاقات را تایید کند و بنابراین خانواده‌ها از ملاقات محروم هستند.