اطلاعیه مطبوعاتی
۱۸ نوامبر ۲۰۱۱

اعلام جنگ دولت عراق با ملل متحد و حکم مرگ برای ساکنان اشرف
مسئولیت خطیر امریکا و اتحادیه اروپا و ملل متحد در جلوگیری از یک فاجعه انسانی در اشرف

سفارت عراق در بروکسل طی سندی رسمی مواضع خود را درباره کمپ اشرف در ۱۰ماده به اطلاع پارلمان اروپا رسانده است. این سند که بند به بند آن دروغ و غیرقانونی است، چیزی جز یک اعلام جنگ با ملل متحد و جامعه بین المللی و یک حکم مرگ برای ساکنان اشرف نیست.
نامه روی نیت تخلیه کمپ در پایان سال تصریح میکند, ادعا میکند که ۳۴۰۰ ساکن اشرف تروریست هستند و هر گونه استاتوی پناهندگی و یا حفاظت تحت کنوانسیونهای ژنو را رد میکند و تصریح میکند که ادامه حضور آنها باعث مشکلات با کشور همسایه, ایران میشود. بروشنی مخالف تلاشهای کمیساریا برای مصاحبه با ساکنان و اعطای پناهندگی به آنهاست.
این سند تصریح میکند ”دولت عراق تصمیم گرفته است که تا پایان سال ۲۰۱۱ کمپ اشرف را ببندد“ و چون باز اسکان آنها تاکنون ”به هیچ نتیجه ای به خاطر خودداری ساکنین کمپ برای تخلیه و یا عدم تمایل این کشورها برای تحویل گیری آنها نرسیده است..... دولت عراق هیچ انتخابی جز تخلیه کمپ بر اساس پرنسیپ حاکمیت و انتقال ساکنین به کمپهای دیگر در عراق و تسهیل مسافرت آنها به خارج از عراق در طول مهلت باقیمانده تا پایان سال ندارد“.
این سند که بطور کامل تلاشهای گسترده کمیساریای عالی پناهندگان، یونامی، اتحادیه اروپا و آمریکا را برای حل صلح آمیز مساله اشرف و باز اسکان ساکنان نادیده انگاشته است, یک زمینه سازی واضح برای کشتار ساکنان اشرف می باشد که رژیم ایران به دولت عراق دیکته کرده است. کمیساریای عالی پناهندگان، پارلمان اروپا، کنگره آمریکا، عفو بین المللی و دیگر مراجع بین المللی در طول ماههای گذشته بارها خواستار این شده اند که ضرب الاجل تماما غیر عملی برای بستن اشرف تا پایان ۲۰۱۱ ، تا زمان تایید پناهندگی ساکنان و انتقال آنها به کشورهای ثالث تمدید شود.
البته سند ۱۰ماده ای، این حقیقت که این سیاست، دیکته رژیم ایران است را بخوبی برملا کرده است. سند تصریح میکند عراق متعهد به عدم دخالت در امور داخلی کشورهای همسایه می باشد و ”حضور این سازمان در هر حال باعث ایجاد مشکلات با ایران است“. در بند دیگری از این سند می افزاید ”حضور این سازمان در عراق تهدیدی... بر امنیت کشورهای همسایه است و بهانه ای به کشورهای همسایه (ایران) برای دخالت در امور داخلی عراق میدهد“. در ماده دهم این سند می نویسد ”عراق به عنوان یک کشور دمکراتیک و صلحجو، میخواهد روابط صلح آمیز با کشورهای همسایه خود (ایران) داشته باشد“.
این سند در یک دروغ بزرگ علت بستن اشرف را چنین عنوان میکند که ”سازمان مجاهدین به عنوان یک سازمان تروریستی توسط جامعه بین المللی تعیین شده است“ و ” قانون اساسی عراق حضور هرگونه موجودیت تروریستی در خاک عراق را ممنوع ساخته است“.
سند بطور مضحکی می نویسد ”عراق با ساکنین کمپ به عنوان فرد و بر اساس پرنسیپهای حقوق بشر و قوانین بین المللی که در بیانیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی مربوط به حقوق مدنی و سیاسی تصریح شده است، تنظیم میکند“. بنظر میرسد از نظر دولت عراق کشتار ۴۷تن از ساکنان و مجروح کردن بیش از ۱۰۰۰تن و محاصره ضد انسانی سه ساله و زجرکش کردن بیماران، جزیی از پرنسیپهای حقوق بشر و قوانین بین المللی است. بطور ساده این فقط یک جوک است.
با توجه به اینکه سند هیچ تردیدی در نیّت دولت عراق برای کشتار ساکنان اشرف باقی نمیگذارد، تاکید بر نکات زیر را ضروری میدانم:
۱- جامعه جهانی و بویژه آمریکا، اتحادیه اروپا و ملل متحد می بایست همه امکانات خود را برای جلوگیری از یک حمام خون قابل پیش بینی و یک سربرنیتسکای دیگر بسیج کند. دولت عراق که امروز دستش به خون مردم عراق و پناهندگان بی سلاح و بی دفاع ایرانی آلوده است، با کمک دولت آمریکا و دولت انگلیس و بسیاری دیگر از دولتهای غربی بر سر کار آمده است و بدون کمک آنها نمی تواند به حکومت ادامه دهد. لذا این کشورها مسئولیت اخلاقی مهمی در جلوگیری از وقوع این فاجعه دارند.
۲- جامعه جهانی و بویژه آمریکا و اتحادیه اروپا می بایست از ماموریت سازمان ملل متحد و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد برای تایید پناهندگی ساکنان اشرف و فراهم کردن امکانات انتقال آنها به کشورهای ثالث بطور تمام عیار حمایت کنند و دولت عراق را وادار کنند که ضرب الاجل خود را تا تکمیل این پروسه به عقب بیاندازد. بطور خاص آمریکا می بایست با جلوگیری از تبعیت دولت عراق از دستورات فاشیسم دینی حاکم بر ایران در نابودی اشرف، از یک تراژدی بزرگ جلوگیری کند. این تراژدی اگر محقق شود، آمریکا بیشترین مسئولیت را خواهد داشت.
۳- اتحادیه اروپا و نماینده عالی آن خانم اشتون می بایست موضع روشن و واضحی در محکومیت این ضرب الاجل و هرگونه جابجایی اجباری ساکنان اشرف در داخل عراق داشته باشند و در قدم اول هر چه سریعتر کشورهای عضو ای یو بخشی از ساکنان اشرف بخصوص بیماران و مجروحان و کسانی که پناهنده کشورهای اروپایی بوده اند یا کسانی که ارتباطات خانوادگی با کشورهای اروپایی دارند را، در کشور خودشان بپذیرند. این یک علامت ملموس از شروع پروسه تخلیه است که هر گونه تجاوز به کمپ, توسط مقامات عراقی را زیر چشم رسانه های دنیا سختتر میکند.
۴- هرگونه قول و قراری از سوی دولت عراق کمترین ارزشی ندارد. چند ساعت قبل از شلیک در آوریل ۲۰۱۱، ساکنان از طریق سفارت ایالات متحده، پیامی از سوی نخست وزیر عراق دریافت کردند که اطمینان خاطر میداد که خشونتی درکار نخواهد بود. زمانیکه ساکنان اشرف در گروه های کوچک متفرق شوند، نیروهای عراقی و نیروی تروریستی قدس آنان را شکنجه و ترور خواهند کرد، بدون اینکه امکانی وجود داشته باشد که جهان از آن مطلع شود. در چنین شرایطی اگر جامعه جهانی خود را کنار بکشد و اجازه دهد که وقایع بدون دخالت آنها پیش رود, ساکنان اشرف, از جمله هزار زن با مرگ حتمی مواجه هستند.

استراون استیونسون